Święci Męczennicy: poświęcający swoje życie w imię Boga

Święci Męczennicy to mężczyźni i kobiety, często bardzo młodzi, którzy poświęcili swoje życie z miłości do Boga i przez to zasłużyli na beatyfikację. Poznajmy ich lepiej.

Umieranie za miłość. Słyszymy o tym często w starych pieśniach, w powieściach, w historiach o nieszczęśliwych miłościach. Oczywiście, kiedy mówimy o świętych męczennikach, którzy cierpieli niewyobrażalne męki i byli zabijani przez tych, którzy nie byli w stanie nagiąć ich woli, ich wiary, to z pewnością nie mówimy tutaj o romantycznym podejściu do miłości. Kochankowie z wielkich historii miłosnych, którzy umierali ze złamanym sercem, cierpieli z powodu niemożności bycia blisko ukochanej osoby lub z powodu nieznośnego bólu po jej stracie. Święci męczennicy natomiast byli torturowani i zabijani za to, że demonstrowali ze zbyt wielką pasją, zbyt wielkim przekonaniem i zbyt wielką miłością swoją wiarę, swoje głębokie oddanie Bogu. 
Możemy więc powiedzieć, że ta forma śmierci za miłości nie wynika z braku, ale z pełni miłości, totalności, fatalnego spełnienia.

Męczeństwo jest swoistym świadectwem miłości do Boga. Nie na darmo słowo męczennik pochodzi od greckiego màrtys – świadek. W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy: „Męczeństwo jest najwyższym świadectwem dawanym prawdzie wiary; męczennik jest świadkiem, który idzie aż do śmierci”. Daje świadectwo o Chrystusie, umarłym i zmartwychwstałym, z którym łączy go miłość. Daje świadectwo o prawdzie wiary i doktrynie chrześcijańskiej. Stawia czoła śmierci aktem męstwa. Pozwól mi stać się posiłkiem dla bestii. Tylko w ten sposób będę mógł dojść do Boga” (KKK, nr 2473).

Męczennik jest symbolem i świadectwem zwycięstwa życia nad śmiercią, przeżywając na własnej skórze, na własnym ciele, mękę Jezusa, znosząc niewypowiedziane cierpienia z pełną świadomością, że pociecha z Bożej miłości uczyni wszystkie męki lekkimi. Ze ślepą ufnością i przejmującą miłością Święci Męczennicy powierzyli się w ręce swoich oprawców, w wielu przypadkach posuwając się do przebaczenia im w chwili, gdy zadawali im ostateczne męki. Jakkolwiek dramatyczna może wydawać się śmierć męczennika, nie wolno nam myśleć o niej jako o bolesnej ofierze. Jest radość w chęci poświęcenia się w imię Boga i swojej wiary, jest nieposkromiony, niepowstrzymany impuls, tęsknota za miłością, której żaden człowiek, choćby najokrutniejszy, nie może powstrzymać, żadna męka nie może stłumić. I to właśnie czyni Świętych Męczenników tak wyjątkowymi symbolami religijnego zapału, wewnętrznej świadomości skierowanej wyłącznie na Boga. Są oni przykładami, którymi warto się inspirować gdy stajemy na życiowym zakręcie, aby nie poddać się bólowi i strachowi,

Ale kim są święci męczennicy?

Pierwszymi, których określono mianem Świętych Męczenników byli Apostołowie, świadkowie życia i działalności Jezusa, którzy byli prześladowani i zabijani za niesienie światu Jego Słowa. Później w ten sposób określano wszystkich mężczyzn i kobiety, którzy żyjąc z wiarą i oddaniem, byli prześladowani i zabijani za to, że nie chcieli wyrzec się swojej wiary.

Kościół katolicki uznaje trzy rodzaje męczeństwa chrześcijańskiego, wszystkie zasługujące na raj. Nie jest niezbędna śmierć, aby udowodnić swoją miłość do Boga. Wystarczy z odwagą i oddaniem przeżywać swoją wiarę w Niego, kształtując swoje życie w imię tej wiary.

Oto trzy rozpoznane rodzaje męczeństwa:

• Białe męczeństwo: męczeństwo tych, którzy są prześladowani za wiarę i muszą z odwagą i cierpieniem przeżyć swoje życie w imię Jezusa, niekoniecznie będąc zabitymi;
• Zielone męczeństwo: męczeństwo tych, którzy manifestują swoją miłość do Boga, poddając się postom i niedostatkom, wybierając samotność, pustelnię, izolując się od społeczeństwa by pogrążyć się wyłącznie w wierze;
• Czerwone męczeństwo: męczeństwo prawdziwych świętych męczenników, którzy żyjąc miłością do Boga, z radością zgodzili się na tortury i śmierć za wiarę w Niego, nigdy Go nie zdradzając.

Męczeństwo św. Jana Chrzciciela

29 sierpnia upamiętnia męczeńską śmierć św. Jana Chrzciciela, jednego z najbardziej czczonych świętych na świecie, uważanego za ostatniego proroka Starego Testamentu i pierwszego apostoła Jezusa. Tradycja mówi, że był świętym jeszcze przed urodzeniem, bo kiedy Dziewica Maryja będąc w szóstym miesiącu ciąży, odwiedziła jego matkę aby zapowiedzieć rychłe narodziny Jezusa, Jan Chciciel poruszył się z radości w łonie matki.
Jego własne poczęcie zostało przecież zapowiedziane przez Archanioła Gabriela, który oznajmił jego rodzicom, Elżbiecie i Zachariaszowi, że będzie „pełen Ducha Świętego”, że będzie „wielki w oczach Pana” i będzie Pana poprzednikiem.

Święty Jan, po tym jak poświęcił swoje życie na przygotowanie drogi na przyjście Jezusa, najpierw żyjąc jako pustelnik na pustyni, a następnie głosząc nadejście Mesjasza i chrzcząc mężczyzn i kobiety w Jordanie, zakończył swoje życie przez kaprys młodej dziewczyny. Został uwięziony przez króla Heroda Antypasa ze względu na swoje kazania, które zaszczepiały w ludziach przewrotne idee. Salome, księżniczka Judei i pasierbica króla, zażądała w prezencie jego głowy na srebrnej tacy. W zamian zgodziła się zatańczyć dla przyjemności ojczyma i jego gości na bankiecie.

Kup:

Święty Jan Baptysta

Figura na podstawie wyprodukowana przez włoską odlewnię artystyczną z prawie stuletnią historią działalności.

Święty Szczepan

Szczepan, diakon z Jerozolimy, był pierwszym chrześcijaninem, który poniósł śmierć męczeńską i jest uważany za protomęczennika Kościoła.

Ale co rozumiemy przez słowo protomęczennik?
Tytuł protomęczennika wskazuje na pierwszego członka chrześcijańskiego wyznania wiary lub pierwszego członka chrześcijańskiej wspólnoty, który poniósł męczeństwo w imię swojej wiary. Na
przykład św. Jakub Większy był pierwszym apostołem męczennikiem i dlatego jest uważany za protomęczennika apostołów; św. Tekla, uczennica Piotra, była protomęczennikiem kobiet itd.

Kup:

Święty Jakub Większy Apostoł

Figura malowana ręcznie i wykończona z dbałością o najmniejszy szczegół.

Święty Szczepan pochodził z Grecji i był pierwszym diakonem wspólnoty chrześcijańskiej w Jerozolimie. Jego zadaniem było zajmowanie się potrzebami apostołów, aby mogli oni całkowicie poświęcić się modlitwie i głoszeniu Dobrej Nowiny.
Wspominamy go 26 grudnia, dzień po Bożym Narodzeniu, w dniu, w którym został ukamienowany w 36 roku n.e. Mówi się, że jednym z jego oskarżycieli był Saul, człowiek, który później stał się Pawłem z Tarsu, apostołem pogan, pierwszym wielkim misjonarzem Kościoła chrześcijańskiego.

Święta Agnieszka

21 stycznia obchodzony jest dzień św. Agnieszki, patronki dziewic, dziewcząt i panien w wieku małżeńskim. Agnieszka jest jedną ze świętych, którzy zmarli młodo, jak np. Luigi Gonzaga. Była ona bardzo młodą panną, szlachetnie urodzoną, należącą do gens Clodia, która w wieku dwunastu lat poniosła męczeńską śmierć w czasach panowania Dioklecjana. Jej uroda i niewinność przyciągnęły wzrok syna prefekta Rzymu, ale młoda dziewczyna już wcześniej postanowiła ślubować czystość Jezusowi.

Zalotnik z tego powodu poskarżył się ojcu, który najpierw próbował złamać jej upór, zmuszając ją do zostania westalką, a następnie zamknął ją w domu publicznym, gdzie jednak żaden mężczyzna nie mógł jej zdobyć, gdyż czuwał nad nią anioł. W końcu Agnieszka została zawleczona na plac i rozebrana do naga, ale jej włosy rozrosły się tak bardzo, że całkowicie ją otuliły. Wtedy prefekt kazał ją spalić żywcem, ale płomienie nie chciały jej opanować. Poderżnięto jej gardło ostrym mieczem, podobnie jak barankom, z którymi często jest przedstawiana, i mówi się, że gdy upadła na ziemię, płakali po niej jej właśni oprawcy.

Kup:

Święta Agnieszka

Ta figura Świętej Agnieszki została w całości wykonana we Włoszech w bardzo staranny sposób.

Święty Sebastian

Sebastian, wysoki rangą oficer w armii rzymskiej, był podobno bliskim przyjacielem cesarza Dioklecjana. Być może właśnie z tego powodu, gdy ten ostatni odkrył, że ten młody człowiek wyznający chrześcijańską wiarę, wykorzystuje jego przyjaźń by pomóc skazanym na śmierć współwyznawcom, tak bardzo się rozgniewał. Sebastian nie tylko wykorzystał swoje wpływy i pozycję aby uratować chrześcijan i pochować tych, którzy zostali zabici, ale także szerzył chrześcijaństwo wśród innych żołnierzy, a nawet członków dworu cesarskiego.
Kiedy Dioklecjan odkrył „zdradę” swojego protegowanego wpadł w szał.
Sebastian został więc przez niego skazany na śmierć. Kazał rozebrać go do naga, przywiązać do pala na wzgórzu Palatynu i przebić niezliczoną ilością strzał. Uważając go za zmarłego, oprawcy porzucili go, ale mężczyzna przeżył i został uratowany przez św. Irenę, która ukryła go i uzdrowiła. Wróciwszy do zdrowia, Sebastian stanął przed Dioklecjanem, konfrontując się z nim i potępiając za prześladowanie chrześcijan. Cesarz nakazał więc ubiczować młodzieńca na śmierć, a jego ciało wrzucić do Cloaca Maxima. Wspominamy go 20 stycznia.

Święty Wawrzyniec

Święty Wawrzyniec, którego święto obchodzone jest 10 sierpnia i którego wszyscy dobrze znamy z tradycji spadających w tę noc na ziemię gwiazd, był młodym diakonem. Poniósł śmierć męczeńską za czasów cesarza Waleriana. Pochodził z Hiszpanii i był przyjacielem i uczniem przyszłego papieża Sykstusa II, który po objęciu urzędu pontyfikalnego powierzył mu urząd archidiakona. Wawrzyniec miał kierować działalnością charytatywną w diecezji rzymskiej.

Kup:

Święty Wawrzyniec

Figurka wykonana tradycyjnymi metodami i ręcznie pomalowana przez rzemieślników z Val Gardena.

Cesarz Walerian nakazał stracenie wszystkich biskupów, prezbiterów i diakonów, tak też było w przypadku Sykstusa II. Natomiast aresztowany Wawrzyniec został spalony na ruszcie lub według innej tradycji ścięty. Legenda o ruszcie łączyłaby młodego świętego ze spadającymi gwiazdami, które miałyby być węgielkami, które umknęły aby uniknąć torturowania świętego.

Święta Barbara

Święta Barbara jest wspominana 4 grudnia. Jest ona świętą znana z wielu przypisywanych jej patronatów, choć historycznie niewiele o niej wiadomo. Jest patronką między innymi: saperów, rusznikarzy, matematyków, strażaków, dzwonników, górników, artylerzystów, architektów, kamieniarzy, murarzy, marynarzy, grabarzy.

Kup:

Święta Barbara

Ta drewniana rzeźba została ręcznie wykonana i pomalowana przez rzemieślników z Val Gardena.

Była córką poganina, która z powodu swojej urody została zamknięta przez ojca w wieży. Kształciła się tam u filozofów i poetów, ale gdy tylko opuściła wieżę, odkryła wiarę chrześcijańską. Ojciec zagroził, że ją zabije, jeśli nie wyrzeknie się wiary i zaciągnął ją przed prefekta. Po jej odmowie została najpierw owinięta w szaty, które rozdzierały jej ciało, potem została poparzona ale cudem się uratowała. Następnie oprawcy odcięli jej piersi, zmuszając ją do paradowania nago po ulicach. Jej własny ojciec ściął ją na szczycie góry.

Kosma i Damian

Święci męczennicy Kosma i Damian byli braćmi. Obaj byli lekarzami i do dziś uważani są za świętych, których należy przywoływać, aby uzdrowili z wszelkich chorób.

Kup:

Święci Kosma i Damian

Żywica jest materiałem gwarantującym figurom większą definicję linii, detalów i szczegółów.

Wspominamy ich 26 września. Urodzili się w Arabii i wykorzystali swoje wpływy jako lekarze i uzdrowiciele, aby nawrócić jak najwięcej ludzi na chrześcijaństwo. Aresztowani z rozkazu cesarza Dioklecjana, według różnych tradycji byli poddawani różnym formom męczęństwa: byli kamienowani, następnie chłostani, ukrzyżowani i uderzani włóczniami, wrzucani do morza z wiszącym u szyi głazem, paleni w piecu ognistym. Ostatecznie zostali ścięci, a wraz z nimi ich młodsi bracia Antimo, Leonzio i Euprepio.

Święta Łucja

Łucja z Syrakuz jest jedną z siedmiu dziewic wymienionych w Kanonie Rzymskim. Wspomina się ją 13 grudnia, w dniu jej męczeństwa, i przywołuje jako opiekunkę wzroku. Żyła na początku IV wieku i zginęła podczas wielkiego prześladowania zarządzonego przez cesarza Dioklecjana. Należała do szlachetnej rodziny chrześcijańskiej w Syrakuzach a doniósł na nią jej narzeczony gdy odmówiła mu ślubu aby poświęcić swoją czystość Bogu i przekazać cały swój majątek ubogim. Ponieważ odmówiła wyrzeczenia się wiary, oblano ją olejem i torturowano ogniem, ale ponieważ płomienie nie chciały jej palić, została ścięta lub podcięto jej gardło. Miała zaledwie dwadzieścia jeden lat. Nie ma historycznych dowodów na to, że wyłupiono jej również oczy, ale często przedstawia się ją ze spodkiem w ręku na którym znajdują się właśnie jej oczy, prawdopodobnie ze względu na jej imię, które oznacza Światło.

Kup:

Święta Łucja

Figura Świętej Łucji, wykonana z włókna szklanego i pomalowana, odpowiednia do ustawienia jej we wnętrzach.