Święta Thersa z Lisieux i cud róży - Holyart.pl Blog

Święta Thersa z Lisieux i cud róży

Święta Thersa z Lisieux i cud róży

Święta Teresa z Lisieux, która zmarła w wieku zaledwie dwudziestu pięciu lat, spędziwszy znaczną część życia w odosobnieniu, pozostawiła nam wyjątkowy model duchowości i przykład, który do dziś jest naśladowany na całym świecie.

Co sprawia, że osoba święta jest tak wyjątkowa? Jest to definicja trudna do streszczenia w kilku zdaniach, bez popadania przy tym w banał czy nawet w błąd. Zajrzyj do dowolnego słownika, a przeczytasz, że w kontekście Kościoła katolickiego „święty” to mężczyzna lub kobieta, którzy potrafili żyć na wzór Jezusa i którzy w trakcie swojego życia wykazali się cnotami chrześcijańskimi do tego stopnia, że w imię swojej wiary unieważnili lub nawet poświęcili własną egzystencję. Jak bardzo wyjątkowymi mężczyznami i kobietami muszą być ci święci. Można by powiedzieć, że są wręcz bohaterami! Przyjrzyjmy się teraz św. Teresie z Lisieux, dziewczynie urodzonej i wychowanej w Normandii, w rodzinie jak wiele innych, która wstąpiła do karmelitów w bardzo młodym wieku, a zmarła mając zaledwie dwadzieścia pięć lat. W jaki sposób ta młoda kobieta mogła wykazać się tyloma zaletami, które uzasadniałyby jej konsekrację, a przede wszystkim tłumaczyłyby dlaczego wciąż jest obiektem wielkiej czci?
Na jej temat można powiedzieć wiele.
Święta Teresa z Lisieux to nie jest zwykła święta. Jest czczona jako patronka misjonarzy, jest też jedną z patronek Francji wraz ze św. Anną, matką Maryi Panny, i Joanną d’Arc. Ponadto od 1997 r. jest trzecią kobietą ogłoszoną doktorem Kościoła, obok Katarzyny ze Sieny i Teresy z Avila. Tytuł ten otrzymują tylko ci, którzy w swoich pismach, ale przede wszystkim w życiu, potrafili wykazać się wyjątkowym oświeceniem i wrażliwością teologiczną.

10 chrześcijanek, które zmieniły Kościół i świat

Czytaj także:

10 chrześcijanek, które zmieniły Kościół i świat
Chrześcijaństwo i kobiety – czy relacje były zawsze trudne? Być może, ale jeżeli weźmiemy pod uwagę przykład dziesięciu kobiet…

Co sprawia, że ta dziewczyna jest tak wyjątkowa? Dowiedzmy się tego razem.

Historia św. Teresy z Lisieux

Historia św. Teresy od Dzieciątka Jezus, czy też Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, nie wydaje się być historią wyjątkowej kobiety. Urodzona w kochającej i bardzo pobożnej rodzinie, w najmłodszych latach doświadczyła straty i żałoby, przede wszystkim po matce, która opuściła ją, gdy miała zaledwie cztery lata. Mimo to dorastała otoczona miłością ojca i czterech sióstr, pałając od najmłodszych lat niezwykłą miłością do Jezusa.

Urodzona w Alençon w Normandii w 1873 roku, po śmierci matki przeniosła się do Lisieux. Tu kształciła się u mniszek benedyktynek, ukazując przy tym nieśmiałą, melancholijną naturę i niewielkie skłonności do życia wspólnotowego.
Kiedy jej starsza siostra Paulina zdecydowała się wstąpić do zakonu karmelitanek, Teresa również poczuła, że może być szczęśliwa jako zakonnica. Po strasznej chorobie, z której została wyleczona dzięki modlitwom do Matki Bożej, młoda dziewczyna przyjęła Pierwszą Komunię Świętą, która potwierdziła jej zamiar poświęcenia swojego życia Jezusowi.

Jednak była zmuszona poczekać i zmagać się z wątpliwościami krewnych, zaniepokojonych jej młodym wiekiem i słabym zdrowiem. W końcu udała się na pielgrzymkę do Rzymu, błagając papieża Leona XIII o zgodę na złożenie ślubów. Zaraz po ukończeniu piętnastu lat wstąpiła do tego samego klasztoru, w którym mieszkały już jej dwie siostry, a po odbyciu okresu postulatu i nowicjatu w wieku siedemnastu i pół lat złożyła śluby wieczyste i przyjęła imię zakonne Teresa od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza.

Teresa zmarła 30 września 1897 roku, nie opuszczając nigdy klasztoru. Jej ostatnie słowa brzmiały: „Mój Boże, kocham Cię”. W ciągu kilku lat spędzonych wśród zakonnic napisała autobiograficzne dzieło, Dzieje duszy, do dziś jeden z podstawowych tekstów duchowości uniwersalnej, a także liczne wiersze, sztuki teatralne, modlitwy i listy.
Została kanonizowana w 1925 roku przez papieża Piusa XI.

Teologia „małej drogi”

Ale o czym są dzieła pozostawione przez św. Teresę? Trzeba koniecznie zrozumieć na czym polegała jej doktryna, bo właśnie w niej leży ostateczna przyczyna jej świętości. Jak już wspomnieliśmy, jako dziecko Teresa wykazywała zadziwiającą skłonność do kochania Jezusa. To właśnie ta miłość będzie sercem teologicznej i literackiej twórczości Teresy, poszukiwanie świętości w małych, codziennych gestach, nawet tych najbardziej pozornie nieznaczących, które jednak stają się ogromne, gdy wykonywane są w imię miłości do Boga.
Nie ma tutaj żadnego aktu heroizmu, żadnej porażającej akcji. Św. Teresa podążała za tym, co sama nazywała „małą drogą„. W swoim poczuciu małości i niewystarczalności, w codziennej świadomości własnych ograniczeń, uświadomiła sobie ogrom Bożej miłości, z którą nie możemy zrobić nic innego, jak tylko powierzyć się jej jak dzieci, w absolutnym zaufaniu i niewinności. Im mniejsi czujemy się przed Bogiem, tym bardziej On będzie nas kochał, ponieważ Jego natura każe Mu pochylić się nad wszystkim, co jest małe i potrzebuje miłości. Dlatego też św. Teresa zwykła podpisywać swoje listy, dodając do swojego nazwiska określenie piccolissima (bardzo mała).

W tym ujęciu oddanie się Bogu zbiega się z naszym odczuwaniem nicości, z nieustannym przeżywaniem świadomości naszej nędzy, małości. Ta niewystarczalność, to poczucie wewnętrznej pustki zostaje w ten sposób wypełnione pełnią Bożej miłości. Jest to koncepcja rewolucyjna, ponieważ usprawiedliwia każdą wadę, każdą słabość, nawet grzech, które w ten sposób stają się tylko kolejnym sposobem zbliżenia człowieka, z natury małego i niedoskonałego, do Boga.

Oprócz tego ten, kto uznaje własną małości i pozwala, aby miłość Boża go ogarniała, wznosząc go ponad jego ludzkie ograniczenia, pociąga za sobą także tych, których kocha, w swoistej komunii miłości, spotkaniu dusz, które obejmuje cały Kościół, jak jedną wielką rodzinę.

W tej pochwale małości tkwi wielkość św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Pius X, który nazwał ją Gwiazdą mojego Pontyfikatu lub nawet Moją Małą Świętą, powiedział, że choć nie było w niej nic nadzwyczajnego, to właśnie jej skrajna prostota była najbardziej niezwykła i godna uwagi, i to właśnie ta prostota wyróżniała jej duszę. Natomiast Benedykt XVI mówiąc o jej najsłynniejszym dziele, Dzieje duszy, powiedział: „Dzieje duszy to wspaniała historia Miłości, opowiedziana z taką autentycznością, prostotą i świeżością, że czytelnik nie może nie być nią zafascynowany!”

Gobelin Święta Teresa z Lisieux rama uszy 55x40 cm
Gobelin z tkaniny żakardowej ręcznie wykończony, w całości wykonany we Włoszech.
kup na Holyart
Święta Teresa z Lisieux
Jest to święta bardzo wielbiona. Została pomalowana i wykończona z wielką troską. Na żądanie sądostępne inne wielkości do 180 cm.
kup na Holyart
Medalik Święta Teresa od Dzieciątka Jezus srebro 925 rodowane 10 mm
Medalik zawierzenia Świętej Teresie od Dzieciątka Jezus ze srebra 925, wybity w formie, rodowany, hipoalergiczny. Medalik ze Świętą Teresą od Dzieciątka Jezus został wyprodukowany we Włoszech.
kup na Holyart
Obraz na płótnie święta Teresa 40x30cm
Obraz przedstawia prawdziwą operę sztuki sakralnej, pochodząca z archiwów Braci Bonella.
kup na Holyart
Święta Teresa 60 cm gips perłowy
Święta w szatach białych i brązowych przyciska do siebie krzyż. Podstawa figury jest w kolorze złotym.
kup na Holyart

Św. Teresa z Lisieux Doktorem Kościoła

To Jan Paweł II ogłosił św. Teresę doktorem Kościoła w 1997 roku, w setną rocznicę jej śmierci. I to pomimo tego, że Teresa nie była w stanie uczęszczać na uczelnię ani prowadzić regularnych studiów. Mimo to wiedziała jak żyć według swojego powołania, czyniąc przykazanie miłości swoim w tak pełny i całkowity sposób, żyjąc modlitwą i komunią, dając nieopisany przykład. Również z tego powodu jest czczona jako patronka misjonarzy, choć nigdy nie było jej dane pracować na misjach.

Św. Teresa od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza zasłużyła na tytuł Doktora Kościoła, mimo że była tylko kobietą, która ponadto zmarła bardzo młodo, i mimo że z natury i z charakteru jej życia była kontemplatyczką, na pewno nie bohaterką ani osobą czynu. Jrdnak jej duchowa podróż była tak nowatorska i dojrzała, jej pisma tak bogate we wglądy w wiarę tak rozległe i głębokie, że stała się punktem odniesienia również dla tych, którzy byli znacznie bardziej znanymi i wielkimi intelektualistami oraz dla ludzi myśli i ducha.

Znaczenie imienia Teresa

Imię Teresa pochodzi z języka greckiego i oznacza „myśliwa”. Imię to, rozsławione przez Teresę z Avili, patronkę Neapolu i przez Teresę z Lisieux, a w nowszych czasach także przez Matkę Teresę z Kalkuty, ma w sobie kwaśną, a zarazem bardzo słodką nutę. Imieniny przypadają na 15 października (wspomnienie św. Teresy z Avili), 1 lub 3 października (wspomnienie św. Teresy z Lisieux).

Św. Teresa z Lisieux Nowenna Róż

Nowenna róż św. Teresy od Dzieciątka Jezus czerpie inspirację ze słów samej św. Teresy, która przepowiadając swoją śmierć, zapowiedziała: „Zobaczycie w chwili mojej śmierci, jaka kaskada róż spadnie na ziemię. Ikonografia często ukazuje nam św. Teresę z rękami pełnymi róż, symbolizującymi łaski, którymi obdarowywała za życia a także po śmierci.

W 1925 roku pewien jezuita o imieniu ojciec Putigan zaczął odmawiać nowennę, aby otrzymać ważną łaskę, i jako znak dobroci i zapewnienia, poprosił Boga o różę. Otrzymał ją trzeciego dnia, a wraz z nią łaskę, dlatego rozpoczął kolejną nowennę i prosił o kolejną różę.
Tak narodziła się cudowna nowenna do róży, która dziś jest praktykowana na całym świecie. Można go odmawiać w dowolnym czasie, ale czciciele św. Teresy zwykle odmawiają ją od 9 do 17 dnia każdego miesiąca.

Najświętsza Trójco, Ojcze, Synu i Duchu Święty, składam Ci dzięki za wszystkie dobrodziejstwa i łaski, którymi ubogaciłeś duszę Twojej służebnicy świętej Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, podczas jej dwudziestu czterech lat spędzonych na ziemi. Przez zasługi tej Twojej świętej służebnicy udziel mi łaski, której tak gorąco pragnę ( wymienić intencję ) , jeśli to jest zgodne z Twoją wolą i dla dobra mojej duszy.

Święta Tereso od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, pomóż mej wierze i mojej nadziei; spełnij jeszcze raz swoją obietnicę, że będziesz spędzać swoje niebo czyniąc dobro na ziemi i pozwól abym otrzymał różę jako znak łaski, którą pragnę otrzymać.

Następnie odmawia się 24 Chwała Ojcu jako podziękowanie Bogu za łaski udzielone świętej w ciągu 24 lat jej życia.

Po każdym Chwała Ojcu dodaje się wezwanie:

Święta Tereso od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, módl się za nami.