Prawdziwa historia Judasza Iskarioty: znanego ze zdrady Mesjasza

Imię Judasz jest związane ze smutną historią apostoła, który zdradził Jezusa: przeczytaj ten artykuł, aby poznać prawdziwą historię Judasza Iskarioty.

Piotr był „głową” Apostołów i pierwszym Papieżem. Jan był uczniem, którego Jezus miłował. Mateusz celnik i Tomasz niewierny. Wśród dwunastu Apostołów Jezusa było wiele różnych charyzmatów i charakterystycznych cech, które pamiętamy do dziś. Jeden z nich wyróżnił się najbardziej dramatycznym i mrocznym wydarzeniem Ewangelii: Judasz Iskariota, Apostoł, który zdradził Jezusa.

Pochodzenie Judasza Iskarioty

Często imiona postaci Ewangelii, w tym Apostołów, są opatrzone atrybutami, które informują o pochodzeniu – Jezus często nazywany jest Nazarejczykiem – lub podkreślają cechę identyfikującą osobę – jak Szymon Gorliwy. Atrybut Iskariota, który towarzyszy imieniu Judasza, jest używany do odróżnienia go od Judasza Tadeusza, innego członka Dwunastu. Słowo Iskariota było badane przez filologów i większość z nich uważa, że oznacza „Człowieka z Keriotu”: informuje nas o pochodzeniu Judasza. Keriot był bowiem wioską w południowej Judei. Ciekawostką jest, że jeśli ta hipoteza jest poprawna, Judasz byłby jedynym Apostołem, który nie pochodził z Galilei, prostszego i mniej rozwiniętego regionu niż Judea.

Inna możliwa interpretacja słowa Iskariota to, że pochodzi od greckiego terminu „sikarios”, czyli zabójca, który w czasach Jezusa był używany ogólnie do określenia tych, którzy sprzeciwiali się rzymskiej dominacji za pomocą partyzantki.

Rola Judasza wśród Apostołów

W grupie Apostołów Judasz pełnił rolę skarbnika, czyli zarządcy pieniędzy grupy. W Ewangelii Jana podkreśla się, że Judasz wykorzystywał swoje stanowisko, kradnąc z wspólnej kasy. Szczególnie zaznaczone jest jego przywiązanie do pieniędzy w epizodzie z kobietą, która rozbija wazę z drogocennym olejkiem nardowym, aby namaścić Jezusa. Judasz się oburza, mówiąc, że olejek mógłby być sprzedany, a pieniądze rozdane ubogim, ale ewangelista wyjaśnia, że Judaszowi nie zależało na ubogich, lecz na pieniądzach w wspólnej kasie.

Rola Judasza była ponownie przedmiotem badań w 1978 roku, kiedy odnaleziono koptyjski papirus, napisany w kontekście gnostyckim, zwany „Ewangelią Judasza”, w którym przedstawiona jest bardzo różna interpretacja postaci Judasza. Według papirusu Judasz nie zdradził Jezusa, ale spełnił wolę Boga: Jezus miał mu ujawnić pewne sekrety, a Judasz miał przyczynić się do aresztowania Jezusa, aby wypełnił się plan przeznaczony dla Chrystusa. Ta interpretacja jednak nie jest poparta innymi dowodami.

Po Zmartwychwstaniu, aby zachować liczbę Apostołów wybranych przez Jezusa, wyznaczono zastępcę Judasza: Świętego Macieja, który został wybrany spośród najbliższych uczniów Jezusa, aby ewangelizować razem z grupą Apostołów.

Zdrada Judasza za 30 srebrników

Postać Judasza stała się na przestrzeni wieków symbolem zdrajców i złodziei. Dante Alighieri w „Boskiej Komedii” spotyka Judasza w najniższym punkcie piekła, zarezerwowanym dla zdrajców. Zdrada Judasza za 30 srebrników jest właśnie symbolem przeciwnym do krzyża: miłość Jezusa jest bezgraniczna, jest poświęceniem dla innych, podczas gdy gest Judasza jest podły i materialistyczny.

Ewangelie opowiadają, jak Judasz zgodził się z arcykapłanami, aby wydać im Jezusa w zamian za 30 srebrnych monet. Porównując to do współczesnych walut, można by powiedzieć, że 30 monet odpowiada około 3000 dolarów dzisiejszych czasów. To była zapłata, która skłoniła Judasza do zdrady, za którą żałował, zwracając pieniądze i odbierając sobie życie, jak relacjonują Ewangelia Mateusza i Dzieje Apostolskie.

„Jeden z was mnie zdradzi”: Ostatnia Wieczerza

Zdrada miała miejsce wieczorem podczas Ostatniej Wieczerzy. To właśnie podczas Ostatniej Wieczerzy Jezus mówi, że zostanie zdradzony przez jednego z nich, co wywołuje zaniepokojenie i smutek wśród Apostołów. Jezus zwraca się bezpośrednio do Judasza, mówiąc mu: „Co chcesz czynić, czyń prędzej”. Judasz opuszcza grupę, podczas gdy inni Apostołowie nie rozumieją słów Jezusa, myśląc, że chodzi o jakieś zadanie dla skarbnika.

W wielu przedstawieniach Ostatniej Wieczerzy postać Judasza można rozpoznać, ponieważ jest przedstawiona z sakiewką pełną monet w ręce. W niektórych przypadkach jest bez aureoli lub znajduje się na krańcu stołu, co ma oznaczać jego wewnętrzną odległość od grupy Apostołów.

Pocałunek Judasza

Kulminacyjnym momentem zdrady Judasza jest pocałunek, którego Judasz używa, aby wskazać arcykapłanom Jezusa w Getsemani. Judasz używa tego znaku miłości w sposób fałszywy i sprzeczny: to, co powinno wyrażać miłość – pocałunek – staje się narzędziem zła.

Historia zdrady Judasza, jak wiele epizodów Ewangelii, stała się częścią tradycji ludowej i powszechnego odczucia. Do dziś używa się wyrażenia „być Judaszem”, aby określić kogoś jako zdrajcę lub złodzieja, dwie charakterystyczne cechy tej postaci.

Kup:

Scena Ostatniej Wieczerzy

Figurki do szopki wielkanocnej, idealne do samodzielnego stworzenia Szopki Męki Pańskiej.