Olejek Nardowy z Jerozolimy: odkryjmy korzyści tego starożytnego balsamu

Jaka jest historia olejku nardowego z Jerozolimy? Do jakich zastosowań może być używany? Oto wszystkie odpowiedzi!

Historia olejku nardowego

Historia olejku nardowego jako balsamu i perfum sięga tysiącleci. Już w starożytnym Egipcie był produkowany i używany: najstarsze świadectwo użycia pochodzi z amforek znalezionych w niektórych egipskich grobowcach. Otrzymuje się go z rośliny nardu i ma charakterystyczny, słodko-pikantny zapach. Kłącze nardu jest destylowane w intensywnie aromatyczny, bardzo gęsty, bursztynowy olejek eteryczny. Jest jedną z 11 ziół używanych jako kadzidło w Świątyni Jerozolimskiej, zgodnie z kompozycją opisaną przez rabinów z Talmudu. W starożytności rozprzestrzenił się na Bliskim Wschodzie i był uważany za cenny, bardzo wartościowy balsam. Obecnie jest znany jako typowy produkt perfumeryjny Izraela. Ze względu na ścisły związek z Judaizmem, Chrześcijaństwem i miastem Jerozolimą, olejek nardowy z Jerozolimy jest znany w różnych częściach świata.

Olejek z Nardo 10ml
kup na Holyart

Olejek Nardo 80ml
kup na Holyart

Olejek zapachowy nardowy 35 ml
kup na Holyart

Olejek nardowy – zastosowanie i korzyści

Olejek nardowy był używany do namaszczania i wcierania w ciało już w starożytności. Ma liczne korzyści, gdy jest używany jako olejek do ciała: ma właściwości uspokajające, obniża ciśnienie krwi, może być stosowany jako olejek do masażu i środek antyseptyczny. Jego naturalny skład i intensywny zapach czynią go szczególnie odpowiednim również do aromaterapii i perfumowania pomieszczeń. Aromat nardu, podobnie jak inne olejki eteryczne, sprzyja oddychaniu.

Nawet bez uwzględniania właściwości leczniczych, może być doskonałym wyborem do perfumowania domu lub pomieszczeń. Olejek należy rozcieńczyć w wodzie i, podobnie jak w przypadku innych esencji, potrzebny jest kominek zapachowy, który powoli odparowuje roztwór. Zapach w ten sposób rozprzestrzenia się w pomieszczeniu.

Aromat nardu jest bardzo rozpoznawalny i może być znany również w formie kadzidła, które jest używane do perfumowania pomieszczeń i celów liturgicznych. Kadzidła mają specyficzne znaczenia i zastosowania w liturgii: pisaliśmy o tym w artykule na naszym blogu.

Nard w Biblii

Zapach nardu jest często wspominany w Biblii. Wartość olejku nardowego była bardzo wysoka: prawie jak roczna pensja przeciętnego pracownika.

Jest wspomniany w Pieśni nad Pieśniami jako symbol wiernej, czystej i bezgranicznej miłości między Oblubienicą a Oblubieńcem. Również w Ewangeliach Mateusza, Marka i Jana jest opisany dobrze znany epizod związany z nardem i jego wartością. Podczas kolacji, krótko przed Pasją, kobieta namaściła Jezusa olejkiem nardowym, rozbijając alabastrowy flakonik, który go zawierał. W Ewangeliach Mateusza i Marka kobieta jest anonimowa i namaszcza głowę Jezusa; w Ewangelii Jana jest zidentyfikowana jako Maria z Betanii i namaszcza stopy Chrystusa, obmywa je łzami i wyciera własnymi włosami.

Ze względu na wysoką wartość ekonomiczną balsamu, ten gest jest krytykowany przez obecnych: cenny olejek mógł zostać sprzedany, a pieniądze przekazane ubogim. Jezus jednak uznaje wielkość i dobroć gestu kobiety. Rozbicie flakonika nardu, tak cennego, i „zmarnowanie” olejku na jedną osobę jest symbolem bezgranicznej miłości, jaką Jezus ma dla swoich wiernych i jaką my jesteśmy powołani mieć dla Niego. Jest to symbol miłości aż do oddania życia.

Innym znaczeniem związanym z namaszczeniem Jezusa jest zapowiedź Jego śmierci. W czasach Jezusa powszechnym zwyczajem było namaszczanie ciał zmarłych olejkami zapachowymi na pogrzeb (kobiety udają się do grobu, aby to zrobić po śmierci Jezusa i odkrywają, że zmartwychwstał). Gest kobiety zapowiada zatem Pasję i śmierć Jezusa.

Oleje zapachowe w liturgii

Epizod namaszczenia Jezusa jest często przywoływany jako odniesienie, mówiąc o świętych olejach, które są błogosławione podczas Mszy Krzyżma w Wielki Czwartek. To święto nawiązuje do epizodu kobiety, która namaszcza Jezusa podczas kolacji, i nie przypadkiem poprzedza Mszę Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek, podczas której wspomina się inną kolację: Ostatnią Wieczerzę, podczas której mają miejsce ustanowienie Eucharystii i obmycie nóg.

Święte oleje używane w liturgii to trzy: Krzyżmo, Olej Katechumenów i Olej Chorych. Krzyżmo to olej zapachowy używany podczas bierzmowania, chrztu, do namaszczenia rytualnego podczas święceń kapłańskich i biskupich oraz do konsekracji miejsc świętych. Olej Katechumenów jest używany podczas chrztu. Olej Chorych jest używany do udzielania sakramentu namaszczenia chorych.

Kup:

Oleje święte i akcesoria do chrztu

Oleje święte w naczynkach i akcesoria do chrztu

Zapach nardu: duchowość Zakonu Świętego Grobu

W Kościele epizod namaszczenia Jezusa przez Marię z Betanii został przyjęty jako odniesienie do duchowości Zakonu Świętego Grobu. Zakon Rycerski Świętego Grobu w Jerozolimie jest instytucją świecką, której celem jest wspieranie działań Kościoła Katolickiego w Ziemi Świętej i wspieranie obecności chrześcijańskiej na terenach narodu Izraela i życia Jezusa. Ich duchowość jest porównywana do działania Marii: Zakon troszczy się o namaszczanie Ciała Chrystusa dzisiaj, czyli Kościoła, tak jak kobieta zrobiła to z Ciałem Chrystusa za życia.

Kto by pomyślał, że za prostym olejkiem zapachowym kryje się tak głębokie znaczenie?