30 lipca jest Międzynarodowym Dniem Przyjaźni, świętem ustanowionym aby uczcić jeden z najwspanialszych aspektów współżycia pomiędzy ludźmi. Z okazji Międzynarodowego Dnia Przyjaźni chcieliśmy przeanalizować dokładną definicję słowa „przyjaźń”, która towarzyszy historii ludzkości od jej początków. Słownik podaje nieco oschły i surowy opis, który nie do…
Święte ikony to artystyczne dzieła natchnione starożytną świętością, która jest ponadwiekowa. Dowiedzmy się jak czyścić starożytne ikony i jak je konserwować aby zachowały swoją pierwotną formę jak najdłużej. Chcielibyśmy poświęcić ten artykuł tematyce czyszczenia starożytnych ikon, ponieważ w Holyart dażymy szczególnym uznaniem tą formę sztuki.…
Św. Benedykt z Nursji słynie nie tylko z medalika św. Benedykta o którym będzie mowa w tym artykule. Jest on patronem Europy i był przede wszystkim pustelnikiem. Postanowił przeżyć pierwszą część swojego życia w Subiaco w niedostępnej dla ogółu jaskini. Następnie przeniósł się do Vicovaro, gdzie został przewodnikiem duchowym dla niektórych mnichów, a wreszcie do Cassino, gdzie pozostał przez trzydzieści lat głosząc Słowo Boże i gdzie gromadził licznych prozelitów. Święty Benedykt w Cassino założył również klasztor, który następnie stał się sławny i znany w historii chrześcijaństwa, oraz ustanowił jego słynną regułę, którą możemy podsumować mottem „Ora et labora”.
Reguła ta oparta na modlitwie i pracy stała się najbardziej rozpowszechniona wśród mnichów na całym świecie.
Była to dość rewolucyjna reguła jak na tamte czasy. Przed św. Benedyktem bycie mnichem oznaczało prowadzenie życia w niemal całkowitej izolacji, praktykowanie umartwienia ciała, poddawanie się postom i deprywacji. Zachowanie godne podziwu ale według świętego z Umbrii nie przyniosło ono wielkich korzyści Bogu, a tym bardziej Kościołowi.
Z tego powodu św. Benedykt zaproponował nowy sposób modlitwy, łączący modlitwę samotną z modlitwą wspólnotową, dzieloną z braćmi i połączoną ze śpiewem. Zachęcał także mnichów do przeplatania modlitwy z pracą, czyniąc z tego kolejny sposób na oddanie czci Bogu i świętowanie Jego wielkości. Reguła obejmowała najbardziej szlachetne prace jak przepisywanie ksiąg i kopiowanie wartościowych tekstów znajdujących się w dużych bibliotekach aby chronić i zachować starożytne rękopisy. Jakkolwiek każda praca wykonywana we wspólnocie została podniesiona do rangi cennego wkładu w praktyczne życie duchowe wspólnoty.
Ten nowy model życia monastycznego sprawił, że św. Benedykt został ogłoszony Patronem Europy. W rzeczywistości to w dużej mierze dzięki mnichom średniowieczna Europa przetrwała, zachowując wzorce i prawa życia i cywilizacji, pomimo najazdów barbarzyńców i upadku Cesarstwa Rzymskiego
Kolejnym istotnym elementem kultu tego świętego jest Krzyż-medalik św. Benedykta. Kilkakrotnie w swoim życiu św. Benedykt musiał walczyć z diabłem, jego pokusami i złymi wpływami. Jego historia walki ze złem czyni go pierwszym egzorcystą w historii a spuścizna ta żyje i jest przekazywana również dzięki medalikowi, który nosi jego imię. Nawet dzisiaj medalik św. Benedykta jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych i lubianych przez wiernych świętych symboli i uważany jest za cenne i nieodzowne narzędzie ochrony przed złem dzięki pomocy Jezusa.
To właśnie krzyż-medalik zainspirował nas do tematu dzisiejszego artykułu: artykułów o świętej tematyce firmy Germoglio.
Krzyż-medalik św. Benedykta przedstawia z jednej strony krzyż na którym wygrawerowana jest dewiza zakonu benedyktynów: „Pax” (Pokój). Wokół krzyża znajduje się krąg ułożony z liter, które są pierwszymi literami słów jednej z najpotężniejszych i najskuteczniejszych modlitw o ochronę od zła i egzorcyzm.
Z drugiej strony jest przedstawiony św. Benedykt w szatach monastycznych, trzymający w prawej ręce Krzyż a w lewej otwartą księgę: Regułę Benedyktyńską. Wokół niego wyryte są inne słowa ochrony, związane z epizodami z jego życia kiedy to zmierzył się z Diabłem i pokonał go.
Medalik św. Benedykta został zatwierdzony w 1742 r. przez papieża Benedykta XIV, aby sprostać rosnącemu kultowi świętego i tego potężnego symbolu. Papież przyznał krucyfiksowi i medalikowi w nim osodzonemu („Krucyfiks Dobrej Śmierci”), odpust zupełny.
Do dziś Medalik św. Benedykta jest jednym z najpotężniejszych obiektów sakralnych w Kościele, zwłaszcza w momencie śmierci.
Kiedyś medal św. Benedykta mógł być poświęcony tylko przez biskupa lub przez oddelegowanego przez niego kapłana, albo przez opata benedyktyńskiego lub oddelegowanego przez niego mnicha benedyktyńskiego.
W starożytnym rzymskiej księdze do błogosławieństw było zaznaczone, że tego błogosławieństwa może udzielić tylko biskup. Ten sam rodzaj błogosławieństwa jest zarezerwowany dla Cudownego Medalika z Rue du Bac.
Krzyż-medalik św. Benedykta wykonany przez firmę Germoglio w Conegliano (prowincja Treviso) zrodził się z pasji i chęci stworzenia przedmiotu wyjątkowego, będącego jednocześnie symbolem wiary i przykładem doskonałości włoskiego rzemiosła.
Germoglio była pierwszą włoską firmą, która wyprodukowała i wprowadziła na rynek słynny Krzyż-medalik Św. Benedykta. Germoglio jako pierwszy umieścił medalik św. Benedykta w krucyfiksie.
W 1990 roku Ojciec Pellegrino Ernetti, benedyktyński mnich z klasztoru San Giorgio w Wenecji, a także oficjalny egzorcysta Wenecji i okolic, poprosił Giovanniego, przyszłego założyciela firmy, o stworzenie krucyfiksu, który zawierałby również medalik św. Benedykta. Był to czas kiedy Giovanni od niedawna zmienił swoje życie. Pielgrzymka do Medziugorje sprawiła, że się nawrócił i wszedł na drogę życia chrześcijańskiego. Musiał uznać tę prośbę jako znak na swojej drodze wiary.
Po kilku próbach Giovanni postanowił stworzyć własną firmę aby spełnić prośbę księdza Pellegrino. W 1994 roku zarejestrował swój numer NIP a w 1998 rozpoczął produkcję krzyża św. Benedykta.
Pierwsze krzyże zostały wykonane w całości z mosiądzu. Z czasem opracowano inne rozmiary i modele a także użyto różnych materiałów.
Krzyże-medaliki Germoglio różnią się od innych szeregiem detali, które wyraźnie i jednoznacznie podkreślają ich rzemieślnicze pochodzenie.
Ważnym szczegółem jest to, że medalik nie jest po prostu przyklejony ale osadzony na skrzyżowaniu ramion krzyża, za głową Zbawiciela, w miejscu tabliczki INRI.
Ponadto medalik ze swoimi różnymi oryginalnymi symbolami znajduje się po obu stronach, a nie tylko po stronie widocznej. Pozwala to, w razie potrzeby, wydobyć medalik z krucyfiksu i użyć go jako prawdziwego medalika.
Wybór umieszczenia medalika w sposób oddzielony od krzyża wynika z faktu, że pierwotne poświęcenie medalika św. Benedykta mówi o „numismacie”, czyli medaliku, a nie o innych przedmiotach. Aby więc błogosławieństwo było „ważne” medalik musi być wybity, a nie nadrukowany na krzyżu czy czymkolwiek innym.
Inną cechą, która nadaje temu produktowi większego prestiżu jest to, że ciało Chrystusa nie jest przyklejone ani przyspawane do krzyża ale dosłownie ukrzyżowane. Oznacza to, że dłonie i stopy Ciała Chrystusa są przymocowane do krzyża gwoździkami.
Germoglio jest również dostawcą opactwa Sacro Speco, bardzo znanego sanktuarium, zbudowanego nad jaskinią w której jako pustelnik mieszkał św. Benedykt. Stąd nazwa nadana temu miejscowi kultu, gdyż jaskinia nazywała się „Sacro Speco”.
Germoglio produkuje również zegarki z medalem św. Benedykta, choć są one bardzo trudne do wykonania. Ale właśnie to czyni je tak cennymi i wyjątkowymi. Są one prawdziwym źródłem dumy dla tych rzemieślników, tak bardzo ceniących swoją pracę.
Przyjżyjmy się bliżej produktom tej doskonałej firmy rzemieślniczej.
Krzyże-medaliki św. Benedykta z firmy Germoglio wykonane są z drewna i metalu. W szczególności stosuje się drewno lite, takie jak czereśnia, oliwka, buk, w połączeniu z innymi gatunkami drewna.
Drewno jest obrabiane, kształtowane na kształt krzyża przez zakłady zewnętrzne, natomiast obróbka końcowa jak dekorowanie, malowanie, szlifowanie, jest już dokonywana bezpośrednio przez firmę Germoglio.
Malowanie składa się z trzech etapów: pierwsze malowanie, szlifowanie, drugie malowanie.
Jak już pisaliśmy, krucyfiks posiada otwory a ciało Chrystusa i medalik są przybite.
Jeśli chodzi o użyte metale, pierwsze wyprodukowane krzyże były z mosiądzu. Obecnie nadal używa się mosiądzu wraz ze znalem, stopem cynku w połączeniu z niewielkimi procentami aluminium, magnezu i miedzi. Mosiądz i znal są odlewane ciśnieniowo przez duże maszyny i trafiają do firmy w stanie surowym. Częściowo są obrabiane w firmie, częściowo przez zakłady zewnętrzne, polerowane i galwanizowane. Podobnie jak w przypadku drewna, wszystkie etapy obróbki końcowej odbywają się w zakładach firmy Germoglio.
Również aluminium w początkowej formie prętów o długości 6 metrów, jest przetwarzane zewnętrznie i trafia do firmy już pocięte, obrobione i polerowane, poddane procesowi galwanizacji, a następnie jego ostateczna obróbka jest ukończona w firmie.
Jeśli chodzi o cenniejsze modele, ze złota czy srebra, krzyże wykonuje firma zewnętrzna według projektu i wskazań Germoglio.
Niektóre bardziej nowoczesne modele są również wykonane ze stali, z detalami ze srebra lub mosiądzu.
Aby pracować z drewnem i metalami, niezbędne są wyrafinowane maszyny i specjalne procesy produkcyjne, które muszą być wykonywane przez doświadczonych pracowników i wykwalifikowanych rzemieślników, zdolnych do przełożenia pomysłów na realne produkty.
Obecnie produkcja Germoglio podzielona jest na trzy linie:
6 lipca wspominamy Marię Goretti, świętą, która zmarła, by zachować swoją niewinność. Poniżej przedstawimy jak narodził się jej kult. Czczenie św. Marii Goretti rozpoczęło się zaraz po jej tragicznej śmierci, 6 lipca 1902 r. Aby zrozumieć przyczyny powstania tego kultu, który zrodził się tak szybko…
