Ikona rosyjska Matka Boża Iwerska, 31x26 cm
Ikona rosyjska Matka Boża Iwerska, 31x26 cm.
W VIII-IX wieku wybuchł silny ruch ikonoklastyczny, tak że za panowania Teofila, wysłannicy króla wkraczali do domów, aby zniszczyć ikony. Właśnie za jego rządów związane z tą ikoną było cudowne zdarzenie: żołnierze weszli do domu pobożnej wdowy mieszkającej niedaleko Nicei. Jeden z nich zobaczył święty obrazek, wyciągnął miecz i mocno uderzył w policzek Maryi Panny, z którego wypłynęła krew. Zaskoczony żołnierz nawrócił się i został mnichem. Kob...
Informacje i Charakterystyka
Ikona rosyjska Matka Boża Iwerska, 31x26 cm.
W VIII-IX wieku wybuchł silny ruch ikonoklastyczny, tak że za panowania Teofila, wysłannicy króla wkraczali do domów, aby zniszczyć ikony. Właśnie za jego rządów związane z tą ikoną było cudowne zdarzenie: żołnierze weszli do domu pobożnej wdowy mieszkającej niedaleko Nicei. Jeden z nich zobaczył święty obrazek, wyciągnął miecz i mocno uderzył w policzek Maryi Panny, z którego wypłynęła krew. Zaskoczony żołnierz nawrócił się i został mnichem. Kobieta umieściła ikonę na łodzi i wypuściła ją na morze. Święty obrazek przebył samotnie morze i cudem dostał się na zbocza góry Athos przed klasztor Iveron. Mnisi zobaczyli ikonę i umieścili ją na ołtarzu kościoła klasztornego. Stało się to 31 maja w 999 roku. Rok później, mnisi zauważyli, że ikona zniknęła, ale następnego dnia zdumieni zobaczyli ją zawieszoną nad drzwiami klasztoru. Mnisi zabrali ją i odnieśli na ołtarz, ale następnego dnia ikona znów pojawiła się pod drzwiami, po kilku razach mnisi zrozumieli, że to wydarzenie było cudowne i pozostawili ją nad drzwiami. Wiele razy klasztor był atakowany przez wrogów i piratów, ale zawsze ikona broniła bramy i cały klasztor. Później w tym miejscu został wzniesiony kościół na Jej cześć, stając się jednym z najważniejszych relikwii góry Athos. I właśnie z tego klasztoru wzięła swą nazwę, której używa się dzisiaj. Do dziś jest wiele udokumentowanych cudów i uzdrowień dokonanych przez tę ikonę. Za czasów patriarchy Nikona do Rosji zostały przywiezione dwie kopie ikony, jedna w 1648 r., druga w 1655 r. Dziś istnieje wiele kopii, które spowodowały różne cudowne wydarzenia. Ikona odpowiada typowi ikonograficznemu "Odigitria". Matka Boża jest ukazana frontalnie z głową lekko pochyloną ku Dzieciątku. Dzieciątko jest podtrzymywane przez lewą rękę Maryi, zaś prawa wskazuje na Syna, zachęcając do Jego czci.
Typ ikonograficzny "Odigitria" (Prowadząca drogę): Matka Boża zawsze jest przedstawiana z prawą ręką wskazującą na Dzieciątko Jezus siedzące na Jej lewej dłoni, jakby Matka Jezusa wskazywała ludziom, że prawdziwą drogą jest droga do Chrystusa. Ta ikona jest jak przewodnik do Boga i zbawienia wiecznego. Jest to jedno z najstarszych wizerunków Matki Bożej, uważa się, że pierwszą Odighitrię napisał pierwszy ikonograf w historii: Ewangelista Łukasz.
Ikona jest dostarczana w niebieskim futerale i towarzyszy jej ocena dokonana przez specjalistę.
Pochodzenie: Północna Rosja. Technika: tempera jajowa. Materiały: drewno, lewkas, brąz. Wymiary: 31,3x26 cm. Epoka: XIX wiek.