Ikona rosyjska antyk Chrystus Acheropita 50x45 cm XIX wiek

Ikona rosyjska antyk 'Chrystus Acheropita Święte Oblicze' 50x45 cm z XIX wieku.
Tradycja łączy wizerunek Oblicza Chrystusa 'Acheropity' z królem Abgar z Edessy, który otrzymał go bezpośrednio od Jezusa do którego to wysyłał posłów z prośbą o uzdrowienie lub o otrzymanie portretu. Chrystus zmoczył sobie twarz i osuszył lnianym płótnem Mandylion, na którym cudownie odbiły się jego rysy twarzy. Abgar otrzymał w ten sposób pierwszy Acheropita wizerunek nie namalowany ręką ludzką. Ta cudowna ikona została zaniesiona z Edessy do Konstantynopolu 15 sierpnia 944 roku, gdzie była przechowywana do 1204 roku, kiedy to stolica bizantyjska została ograbiona przez krzyżowców. Przez nich ikona dociera do Rzymu, gdzie była czczona w Watykanie z tytułem Weroniki. Wschód chrześcijański zna dwa święta odnoszące się do ikony: 16 sierpnia, święto 'ikony Zbawiciela nienamalowana ręką ludzką', pierwszej niedzieli Postu, która świętuje 'Triumf Ortodoksji' czyli zwycięstwa tych, którzy czczą wizerunki nad tymi, którzy niszczą wizerunki. Przy tej okazji wizerunki 'Oblicza Acheropita Chrystusa' zostają uroczyście wystawione we wszystkich prawosławnych kościołach.
Wielbiona 'ikona nienamalowana ręką ludzką' stała się prototypem wszystkich reprezentacji Oblicza Chrystusa i możliwe jest rozpoznanie go w każdej ikonie. Fakt, że wszystkie ikony mają welon lniany z Obliczem Chrystusa, zwanym Weroniką (prawdziwa ikona) stanowi część 'traditio', przeniesienia wizerunku tego Oblicza, który być może pozostawił ślady na Całunie obecnie czczonym w Turynie. W ten sposób zakaz dekalogu 'Nie zrobisz z siebie idola, ani żadnego wizerunku tego, co jest na górze w niebie, ani tego, co jest na dole na ziemi, ani tego, co jest w wodzie pod ziemią' zostaje wyprzedzone przez samą ikonę, ponieważ ona nie jest ikoną wykonaną przez człowieka, ale jest przedstawieniem Oblicza, którego sam Bóg oddał się do zaistnienia pomiędzy nami jako człowiek. Funkcja ochronna wizerunków Ikony Acheropita Zbawiciela wyjaśnia motyw, przez który znajdowały one miejsce na imperialnych banerach wojskowych i w tradycji zachodniej została odtworzona na sztandarach zawodowych. Pochodzenie: Rosja środkowa
Technika: tempera jajowa
Materiały: Drewno - lewkas
Wielkość: 50x45 cm
Epoka: XIX wiek
Ikona posiada certyfikat gwarancji i oryginalności z ekspertyzą zredagowaną przez ekspertów z Ministerstwa Kultury w Rosji oraz dokumenty do wywiezienia.